گزارش آنلاین :. شاخص‌های کیفیت زندگی به رغم اینکه تا امروز کارهای خوبی انجام شده اما کیفیت زندگی شهروندان به شاخص‌های مطلوب جهانی نرسیده است.
به گزارش خبرنگار گزارش آنلاین ، حمیدرضا صارمی معاون معماری و شهرسازی شهرداری تهران، در مراسم اختتامیه پانزدهمین جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری و دهمین جشنواره پژوهش و آموزش شهری و روستایی، گفت: سؤال این است که چرا با وجود الگوهای موفق در حوزه شهرسازی نتوانستیم آنها را در مقام عمل اجرایی کنیم؟
وی ادامه داد: موضوع این است که شهرهای کشور با ۳ مساله تنوع، پیچیدگی و عدم قطعیت روبه‌رو هستند. مثلاً شما شهرهایی مانند تهران، مشهد، تبریز، شیراز، قم، اهواز و کرمانشاه را در نظر بگیرید؛ نظام مسائل این شهرها پیچیده است. مواجهه با آنها به صورت خطی امکان پذیر نیست. برخی تصمیم‌گیری‌ها پیامدهای اقتصادی یا اثرات اجتماعی دارد.
صارمی با بیان آنکه در طرح‌های گذشته رویکرد نظریه پشتیبان در طرح ها وجود نداشته، اضافه کرد: موضوعاتی مانند حاشیه‌نشینی و دیگر مخاطرات در نظر گرفته نشده است. به‌عنوان مثال عنوان شده شهر هشتگرد برای سرریز جمعیت تهران با مقدار مشخص تشکیل شده، اکنون یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر جمعیت دارد. اما برنامه‌هایی برای شهریار و شهر قدس نداشته‌ایم.
معاون شهردار تهران تاکید کرد: اعتماد شهروندان نسبت به طرح‌های جامع شهری پایین آمده است. باور عمومی این است که توان فنی و تکنیکی برای مواجهه با موضوعاتی مانند آلودگی هوا و ترافیک وجود ندارد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه اجماعی در رابطه با طرح‌های شهری برای مدیریت شهری نیز وجود ندارد، گفت: شاخص‌های کیفیت زندگی به رغم اینکه تا امروز کارهای خوبی انجام شده اما کیفیت زندگی شهروندان به شاخص‌های مطلوب جهانی نرسیده است. بخشی از این مساله عدم تحقق طرح‌های جامع و تفصیلی است که خودمان نوشته ایم. طرحی که مساله‌محور باشد، قابلیت اجرایی دارد.
صارمی افزود: باید از سمت طرح‌های جامع و تفصیلی به سمت طرح های مساله محور حرکت کرد. در محور خیابان انقلاب باید محله‌ها را به صورت مساله‌محور مدیریت کرد.
معاون شهردار تهران یادآور شد: نیاز به یک نگاه جامع‌نگر و اشرافیت به موضوع در شهرها وجود دارد. محققان باید این رویکرد را پیاده‌سازی کنند.
