گزارش آنلاین: جمشید عندلیبی، نوازنده نی، روز سه‌شنبه (۱۵ اسفند) در ۶۶ سالگی در تهران درگذشت.
جمشید عندلیبی متولد ۱۲ اسفند سال ۱۳۳۶ در سنندج بود. آموزش موسیقی را از ده سالگی نزد حسن کامکار آغاز کرد و تنها پس از دو سال به عضویت ارکستر موسیقی ایرانی استان کردستان درآمد.
او با پایان تحصیلات متوسطه در سال ۱۳۵۴ به تهران رفت و با ثبت‌نام در دانشکده هنرهای زیبا، آموزش ردیف موسیقی ایرانی را در محضر استادانی چون نورعلی‌خان برومند و پس از آن محمدرضا لطفی آغاز کرد. عندلیبی ردیف آوازی را هم نزد محمود کریمی، نصرالله ناصح‌پور و محمدرضا شجریان آموخت.
او یک سال پس از انقلاب مدرک کارشناسی موسیقی از دانشگاه تهران دریافت کرد و عضو مرکز حفظ و اشاعه موسیقی شد.
با این حال مسیر زندگی حرفه‌ای این هنرمند زمانی شکل گرفت که به آموختن تکنیک‌های نوازندگی «نی» زیر نظر حسین عمومی مشغول شد. پس از آن آقای عندلیبی در سال ۱۳۶۰ به اصفهان رفت تا تکنیک نوازندگی نی را نزد حسن کسایی تکمیل کند.
او یک سال پیش از انقلاب همکاری خود را با رادیو ایران آغاز کرد و در سال ۱۳۵۷ با هنرمندانی چون حسین علیزاده، ناصر فرهنگ‌فر و پرویز مشکاتیان گروه عارف را تشکیل داد.
عندلیبی در آن سال‌ها به عضویت گروه چاووش درآمد و پس از آن در قالب گروه‌های شیدا و عارف به سرپرستی حسین علیزاده، محمدرضا لطفی و پرویز مشکاتیان به فعالیت هنری خود ادامه داد.
جمشید عندلیبی در آثار بسیاری چون چاووش ۳، دستان، بیداد، دود عود، و «نوا مرکب‌خوانی» نواخته است.
او همچنین در کنار محمدرضا شجریان در کشورهای مختلف به روی صحنه رفت و آثاری چون سرو چمان، یاد ایام، پیام نسیم و دل مجنون حاصل بخشی از آن اجراهاست.
عندلیبی در آهنگسازی هم فعال بود و از آثار او می‌توان به آلبوم «میهمان تو»، با سه‌تار جلال ذوالفنون و آواز علیرضا افتخاری، «پاییز نیزار» و «مونس جان» اشاره کرد.
جمشید عندلیبی تکنواز نی در آلبوم «نی‌نوا» با آهنگسازی حسین علیزاده بود که از معروف‌ترین آلبوم‌های موسیقی ایرانی به شمار می‌رود.
عندلیبی در دهه هفتاد شمسی به تدریس در دانشگاه پرداخت و تا اواسط دهه هشتاد در دانشکده هنر و معماری به تدریس ادامه داد.
